આભમાં ઊગેલ ચાંદલો, ને જીજીબાઇને આવ્યાં બાળ - બાળુડાને માત હિંચોળે: ધણણણ ડુંગરા બોલે. શિવાજીને નીંદરું ના’વે: માતા જીજીબાઈ ઝુલાવે. પેટમાં પોઢીને સાંભળેલી બાળે રામ - લખમણની વાત માતાજીને મુખ જે
કંકુ ઘોળજો જી કે કેસર રોળજો ! પીઠી ચોળજો જી કે માથાં ઓળજો ! ઘોળજો કંકુ આજ યોદ્ધા રંગભીને અવસરે, રોપાય મંડપ મોતના ગુર્જરી કેરે ઘરપરે; મીંઢોળબંધા તજી માયા, સજી આયુધ નીસરે, હરખાવ પ્રિયજન, ગાવ ગુણી
મારી માઝમ રાતનાં સોણલાં ચમકી ચમકી ચાલ્યાં જાય : મારી આતમ-જ્યોતના દીવડા ઝબૂકી ઝબૂકી ઝંખવાય. જંપે જરી રોતાં લોચનિયાં, ત્યાં ઝબકીને જાગી જવાય; આઘે આઘે આછા યુગનર કેરા પડછાયા પથરાય રે : મહાવીર દૂરે
રણવગડા જેણે વીંધ્યા, વહાલી જેને વનવાટ; જે મરતાં લગ ઝંખેલો ઘનઘોર વિજન રઝળાટ : જે ગગન ચુંબતાં ગિરિશૃંગે સુણતો હાકલ અવિરામ - એ સુભટ કાજ કો' નવ કહેજો ‘પ્રભુ દે એને વિશ્રામ !’ દમ દમ કર્મે મચી રહે
રણશીંગાં બજિયાં નહીં, નવ ગહેકી શરણાઈ, તલવારોની તાળીઓ સમરે નવ સંભળાઈ; સિંધુડા-સૂર શરણાઈના નવ સુણ્યા, હાક વાગી ન, તોખાર નવ હણહણ્યા, ઘાવ પર ઘાવ નવ ખડગના ખણખણ્યા, યુદ્ધ-ઉન્માદના નાદ નવ રણઝણ્યા.
ઘટમાં ઘોડા થનગને આતમ વીંઝે પાંખ; અણદીઠેલી ભોમ પર યૌવન માંડે આંખ: આજ અણદીઠ ભૂમિ તણે કાંઠડે વિશ્વભરના યુવાનોની આંખો અડે પંથ જાણ્યા વિના પ્રાણ ઘોડે ચડે, ગરુડ-શી પાંખ આતમ વિષે ઊઘડે કેસરિયા વાઘા
આઘેરી વનરાઈ ઇંધન ક્યાં ચેતાય ? કોને આંગણ યજ્ઞમાં આપણ તેડાં થાય ? યજ્ઞનો ધૂપ ધમ ધમ દિગન્તે ચડે, નોતરાં યુધ્ધનાં બારડોલી-ઘરે, દૂર બેઠેલ અમ પ્રાણ થનગન કરે, યજ્ઞનો ધૂપ આકાશભર ઊભરે, મીઠી સૌરભ ધૂપ
તારા નામમાં, ઓ સ્વતંત્રતા, મીઠી આ શી વત્સલતા ભરી ! મુરદાં મસાણેથી જાગતાં - એવી શબ્દમાં શી સુધા ભરી ! પૂછી જોજો કોઈ ગુલામને- ઊઠ્યા કેવા ઓઘ એને મને મળી મુક્તિ મંગળ જે દિને : એને કાને શબ્દ પડ્યો
ધરતીને પટે પગલે પગલે મૂઠી ધાન વિના નાનાં બાળ મરે, પ્રભુહીન આકાશેથી આગ ઝરે: અહોરાત કરોડ કરોડ ગરીબોના પ્રાણ ધનિકોને હાથ રમે - ત્યારે હાય રે હાય, કવિ ! તને પૃથ્વી ને પાણી તણાં શેણે ગીત ગમે ! લથડ
જાગો જાત ક્ષુધાર્ત ! જાગો દુર્બલ અશક્ત ઇન્સાફી તખ્ત પર કરાલ કાલ જાગે; ભેદો સહુ રૂઢિબંધ, આંખો ખોલો, રે અંધ! નૌતમ દુનિયાનો સ્વર્ણ-સૂર્યોદય લાગે. પૃથ્વીના જીર્ણ પાય આંસુડે સાફ થાય. રક્તે ધોવાય, જા
મન તુંહી તુંહી બોલે રે, આ સપના જેવું મન તારું; અચાનક ઊડી જાશે રે, જેમ દેવતામાં દારૂ. મન.ટેક. ઝાકળજળ પળમાં વળી જાશે, જેમ કાગળ ને પાણી; કાયાવાડી તારી એમ કરમાશે, થઈ જાશે ધૂળધાણી; પાછળથી પસ્તાશે રે,
મારી એ કલ્પના હતી, વીસરી મને, કિન્તુ એ માત્ર ભ્રમ હતો થૈ ખાતરી મને, ભૂલી વફાની રીત, ન ભૂલી જરી મને, લ્યો એના લગ્નની મળી કંકોતરી મને ! સુંદર ના કેમ હોય, કે સુંદર પ્રસંગ છે, કંકોતરીમાં રૂપ છે, શોભા
ભારત એક કૃષિપ્રધાન દેશ છે. જેના કારણે અહીં મોટા પાયે ખેતી થાય છે. અને ભારતની વસ્તીનો મોટો વર્ગ ખેતી કરીને જીવે છે. પરંતુ આજના સમયમાં ભારતના ખેડૂતોની સ્થિતિ બહુ સારી નથી, આજે ખેડૂતોની આ સ્થિતિ સુધારવા
વિશ્વ રક્તદાતા દિવસ: 'રક્તદાન મહા દાન' દર વર્ષે 14મી જૂને રક્તદાતા દિવસ તરીકે ઉજવવામાં આવે છે. જેથી કરીને લોકોને રક્તદાન કરવા અંગે વધુને વધુ જાગૃત કરી શકાય. રક્તદાન એ એક મહાન દાન છે, તમે ઘણીવાર હોસ્પ
પાપ તારું પરમાણ પ્રેસીડન્ટ ! પાપ તારા સંભાળરે, તારા અમેરીકાને ડુબવા નહિ દઉં, પ્રેસીડન્ટ રે ! એમ લીબર્ટી કહે છે જી. વેચ્યા ગૌમાંસ , લીબર્ટી દેવી ! વેચ્યા ગૌમાંસરે નિર્દોષ માણસોને યુધ્ધ્મા મારિય
નેહા રોજની જેમ રસોડું પતાવવામાં વ્યસ્ત હતી. અગિયાર વાગ્યે તેને જિમ જવાનું હતું. તેનો પતિ નિખિલ પણ ઑફિસ હમણાં જ ઑફિસ માટે નીકળ્યો હતો. દિવસનું જમવાનું તે સવારે જ બનાવી લેતી હતી. જિમમાંથી આવ્યા બાદ તેને
કળયુગ મા નવજગત માટે પડકારરૂપ છે અનેઅનેક સગવડતાથી ભરપૂર પણ છે. પડકારો અનેસગવડતાની સાથેમાનવેજીવવાનું છે ત્યારેઆટલી વાત યાદ રાખવા જેવી જે છે... #૧ ભગવાન પર વિશ્વાસ કરતા શીખો ભગવાનમાં માનો છો, રોજ તેમ
કળયુગ મા નવજગત માટે પડકારરૂપ છે અનેઅનેક સગવડતાથી ભરપૂર પણ છે. પડકારો અનેસગવડતાની સાથેમાનવેજીવવાનું છે ત્યારેઆટલી વાત યાદ રાખવા જેવી જે છે... #૧ ભગવાન પર વિશ્વાસ કરતા શીખો ભગવાનમાં માનો છો, રોજ
શા માટે ઉજવાય છે વિશ્વ રક્તદાતા દિવસ? આ જીવન-રક્ષક પ્રક્રિયા વિશે જાગૃતિ લાવવા માટે, આપણે દર વર્ષે 14 જૂનના રોજ વિશ્વ રક્તદાતા દિવસ ઉજવીએ છીએ. આ દિવસ રક્તદાનને પ્રોત્સાહન આપવા માટે ચિહ્નિત કરવામાં આવે
અમેરિકી ટેક કંપનીઓથી ઉભરાતા સીએટલ શહેરની સીએટલ સીટી કાઉન્સિલ દ્વારા જાતિ (કાસ્ટ) સંબંધિત અધ્યાદેશ જારી કરવાની ઘટનાએઅમેરિકામાંમોટા પાયેચર્ચાછેડી છે.અમેરિકી મી ડિયા ભારતના હિન્દુ સમાજ વિરુદ્ધ ઝેર ઓકી રહ