અલૈકિક બહાર

તે દિનને પ્યારિ ખ્ડાર અલૌકિક દિલડાથી વહિં ગયે! ગચે।, મહત મનોરથ મનતો મનમાં મન મહરમ રહિ ગચે। ગયે।. ૧નજર પડી નાજુક નૂતન નવનિત સમ પરષદ પાનિ પરે, મન માતગ મહત સોહપારો, મસ્તાનો ગ્રહિ ગચે! ગયો.  નજર પડે જ્યાં ત્યાં અલબેલી આનન્દની ઘૃતિ દમભકે છે, તે ભ્રમણામાં ભ્રમતે ચિત ચોર લંપટ વહિ ગચે। ગચે।. ૨ આંખડલીની મિટડી માંડી શરકેબન સુખ નિરરાખ રહ્યો, રે પ્રીતમ તરછે।ડયો ત્યારથિ, અધવચ હું રહિ ગચે। ગચે।.  અલક અતર ખ્હેકી ખ્હેકાવ્યું આ દિલ દાવો! છેડિ ગચુ, મસ્તીમાં તે સુજ સુખ ચૂમ્યુ તે રસ સુખ રહિ ગચે। ગયે, પ મુક દઈ સુજને પિયુષપયાલે! પ્રેમ ભરી પાચેો1 પુર એક, રસ મધુરા એતરમાં ઠરે કારે મસ્ત ખરો રાહે ગચે। ગચે।. સાચેસાચિ સજન કહિ દે પળવાર ઝલક મળશે કે નહિ, નડિતે! સાચી સ્નેહિ સમજિ લે જીવનજત્ર વહિ ગયે। ગયે।.  મિત્રવિરહથી કોમળ કરમાચુ દિન હા ! વહિ ગચો। ગયો, હૂદયકમળ સૂકી જઈ પ્યારી ણુશખહાર વહિ ગયે ગચે!, સથસ પૂર્ણ પ્રેમવું 5રિ પાષણુ પાછળ પ્રિતમ પ્રપચિ થયે, 'પ્રેમિતું એતર કડું કપાચુ સજન દાગ રહિ ગચો ગચેો.  સુકવત નિત મૂઝાવું મનને હિન કયસ આડું કદી જઈ; જતર છાની મયમ ફહેવાચે તે વિવેક વહિં ગચો। ગ્રચે!. અકળ ફે આ તુજ વિકટ હું આલું તવ મોહન દરભારે, દ્રડિ ઘડિ એવું મારે નેઇચે તે ખટફે રહિ ગચે। ગચે.. , ડુજ સુખ નેતાં શે! કરાર સુજ દિલમાં વળતે ખઅર તને, હાંસી એ તુજમાં વડિ ખાંપણુ કોણુ નજર ગ્રહિ ગયે શચે।.  રો! અપરાધ અજાણ જાણે તુજને પડિયે! મન સુતિત થકી, કૅ હું આવંતો જાણુંતો ટ્ર૨ પ્રિતમ વહિ ગયે. ગયે,  નયન નિમજનતું સૌરભ જળ લઇ લઇ છાંઠું છું ભાલે, નસીખ ઉંધ્રતું જાગે પણુ વિધિ અક્ષર વહી ગયે ગયે!, માટે પ્રીતમ પણુ તારે ચઢવાનો નર્હોં દ્વારે ડં, વલે કહા ઉન્મત્ત અન્તણ્યુ અગત શસ વહિ ગચે। ગચે।.