મદમાતી તારી આંખડલીમાં આવી વસ્ચે! છે માહનમંત્ર, ગારેગાર સુખડે આલેખ્યો છે જુવતી નેખન તજલસજત્ર. નયન ચકોર રડે પ્રશકે સુખચંદ્ર અમલ જવ ના નિરખેત, "્યારી પ્રીતી પાચે પ્રેમી પ્રીતસ પડીએ રે પરલત્ર. ૧મ તહાં રે કેવો પટંતર, કાં લાજે દઉં અપરક્ષત દત, જોળન મદરસ કેમ પીઉં ના, પ્યારી થઇને પર્ણ સ્પતત્ર, વારૂણિ મદરસ રક્ત કપોલે ઝબકારા મારી ઝલકંત, પ્રતિક્ષણુ તેમાં પાઠ કરે છું, અચળ અલૌકિક વૈટિક મંત્ર. પ્રેમસ્થાને પ્રેમપરાયણુ પ્રાણી પ્યારો પ્રાણુ તજેત, જ્તેપણુ તવ દરબાર ન ઉઘરે, નિર્દય કેવા તારા તંત્ર ? વચન વિસાર્યું મે પ્રાણુસનેડી કૉ દિલડામાં એમ લહુત, કાળજડામાં કચારથિ કોરી રાખ્યો છે તવ પ્રેમળ મંત્ર ? ઉર્વરિ રતિરંભાશિ મનોહર માનનિ ગણુમાં રમ્યો અનંત, તોચે દિલડું કંઇ ન ઠર્યું એ તુજ વિણ જાણે કેણણુ પટંત્ર ? પ્રેમીઓને હૃદયમણિ હું તે, પ્યારી ન્યારે ના પરખંત, જ્યારે લૂંડી તું જ ઠરી એ! ગોરી ગુમાની કડું છું સ્વતંત્ર, મતાપ મૃગ તૃષ્ણાવત દેખી આ મન તરસ્ચુ સગ રદોડત, હાય હાય ત્યાંપ્રાણુ જય એ તારા ન્તડુઈ નલસ જેત્ર. કામ શરેલી કટા કટિલી અણિયાળી અતર વેધંત,
સજરૃપિર વહીસેબનસો પ્યારી તુજ વિલાસ પ્રબળ જલજત્ર, નિદેંચ કેમ દયા નલહેઠિલ ચાતુરદિલ મળવા ચમડંત, અંતર પ્રેમિ રડતો હીંડ દિલ સોંપી તવ સુખડે સ્વતંત્ર. આ અવસર અતુટૂલ અલૌકિક રમે મસ્ત ચઇ પ્રેમી સંત, સરુ ઝુ ગીત રસાળાં ગાથે મૃદુ મૃદુ રવ વાજે વાજંત્ર, વિરહુજનિત સુર ચે!કસુરિત કરૂણામય મારૂં હૃદય દ્રવત, ઝીલ ઝીલ પ્યારી રસ તે સેક વાર, ન થઇચે એમ સ્વતંત્ર. રહા રહો ઘડિ જ્યારી બતલાવું કાળજડાનો આણી એત, નહિ તો મમત માનિ લિધું છે તવ વિણ જગ આ આવ્યુંડતંત્ર,શ્રૅમિ પ્રિયા ને પ્રીતમ પ્રેમી તે સુખ આ જગ કેણણુ લહંત,
“આ બડભાગી થા લછે હા, હા, થઈ મસ્તાત રવતંત્ર.