આજ ઝાંકિ થઈ કાંઈ યારની છે હરી હરી; મતિ આંખડી નાડુગારિચે છે હરી હરી, નિર્મળ તને પરિમલ બઅહૈેકી 6૩ ગગન; ખુશબો ઈરમ ગુલઝારની છે હરી હરી. મદિરા ચકી મદમરત સ્હાલતી માનની; કરમાં સુરાહી રારાબની છે ધરી પરી. ૩ ચૈદ્ર ચાલ પર કુરબાન ચારૂ ચકારવત્; પ્યારીને પટે પરે મેં ગતી છે કરી કરી. અહા માન મૃકિ ચુમાનિયે મિઠી આંખથી; દિલમાં કંઈ ક્રિયાદ મારિ ધરી ધરી. પ શત કોટી ઉન્વળ ચંદ્રચે ગોરે હાથથી; ભરી પ્યાલિ મસ્ત કલાલિયચેરે પરી પરી. ૬ અહાહા પડી પરછોહિ ગોરી હચેળીમાં; શાટી ક્વર્ગની ઝલકાઈ આ્રાંખ ઠરી ઠરી. છ કંઈ કરાડ ખાલી કરી ડ્ુકાન શરાબીની; સુધ પ્યારની અક પ્યાતિચે છે હરી હરી માણું નિંદરો મદિરા મ્હારા સસ્તને; મઝા કાંઈ જેબુ લગાર સની કરી કરી, « શ્રુજને કહે છે સજન શિખામણુ મસસ્્તિની; સુજ પંથમાં ગતિ મસ્તની છે ખરી ખરી. ચૅદ્ર ઊગતે અવધી કરી મળવા તણી; ક્યારે ચંદ્ર તેહ ઉગાડરો રે હરી હરી? ખુશ અવાજ કરતું રિરે મહારે ઉડે હુમા; અંજની નિશા પ્રિયા સંગ નણિ ઠરી ઠરી, આજની નિશા હરી નને કરે ઠે ખુટે નર્હી; વિજગત્ ચઢાડયું એ આખડી સ ધરી પરી. રહું હું નિરંતર રંગ પ્યારીની સંગમાં; નિરણું નયનભર મૃતિ મોક્ષ શરી ભરી. ૧૪ કવિતા કરી કહી છે તાનથી પ્યારિયેઃ ખુશ થઈ શિતળ ગોરી ખાંડ કંઠ પરી ધરી.