ઘડી ઘડી ભ્રણુકારા ભામિનિ ઉડિ આકારે આવે છે, અલક અતર ભભકાર સુગંધી લહરિ લહકતી આવે છે, સછી રહું તૈયાર સજન હું મન મહેરમ અહું આવે છે, સરુ ઝુખડાનિ અનેક કલ્પત્તા વિવિધ રંગ ખતલ્યાવે છે. આગ્રમ આશા પ્રીતમની પ્રેમીતું મન તરસાવે છે, અરે અકથ આરત આરતની ફોણુ સજન મન લાવે છે? -પત્રાક્ષર પ્રીતમના પાસું મન આશા રાડાવે છે, અરે મફત લહરી મસ્તાની કહિ છે ટમ ઉડાવે છે? અચવા સ્નેહુભચે સૈદેશો! સ્ુજ પ્રિયતમ કંઇ કા'વે છે, પ્રેમપંથની ગલી કુંચી કઇ તુજ સાથે સમજાવે છે. પલક એક પ્રીતમછી અમને સંભારી સમત લાવે છે, અથ્મુષ્પ જે ભેટ મોકલ્યાં પ્યારી અલક પરાવે છે. શરનેખન મદભરી કિશોરી રુમાન શું મન લાવે છે, ખખર પડી ફે નથી પડી અમ ડુઃખત્તિ ડયમ તરસાવેછે? ચરમ પ્યારિને એગ સ્પર્ષે કરિ આવિ ભલી તું ભાવે છે, નિશા હઝાર નિશાની લાવે મગજ સસ્તિસાં આવે છે. અજખ સુગંધી સ્હૈદીની તુજમાં મજબુત સ્હેંકાવે છે, પરિચારિકા તું પ્રિયપદ્કેરી એવું સુજ મન આવે છે. કહિશ તતે સઘળા એતર જે તરંગ ઉઠિઉઠિ આવે છે, પ્રિચર્મદિરમાં તું માણુતી કેળ ન હવે શક આવે છે, ઘન્ય ધન્ય છે ભાગ્ય તુજ સુજ પ્રિયાચરણુ રતિ લાવે છે,
વાહ ! અમારૂં ભાગ્ય ખરૂં એ ભ્રમણાસાંહિ શસાવે છે.
ખરેખરૂં કહિ રે તુજ દિલમાં કંઇક આશ દરશ્ાવે છે,
પ્રોતમજી અમ સેદિર પ્રેમ પરી પ્હે। કાઇ ઘડિ આવે છે.
ફહૅજે સજની ગ્રાણુસ્નેહિને ગૅદેરો મન કહાવે છે, તુજ વિંડાર ઉપવન વનવાટી સજન ચૂન્યમય થાવે છે. નામ રહે નહિ કરે યાદ કેોઇઇ એ અતુભવમાં આવે છે,
કશી કરૂં દરકાર દેઠની લગાર જે નહિ ભાવે છે.
ચ્યૈતરજ્વાળ અગાધ ઉપાયે ક્ષણુ એકમાં શરમાવે છે, ર૨ સજનો કહેજે પ્રીતમને જઇ કાલ ઉઠિ નાવે છે.