સંધ્યા સલૂણી સરી ગૌ અકેલી, એકાફિની આથમી શુકેતારા, નોતી શ્હી આંખડીએ નમેલી, તે ઝીલતી શીતલ સ્વસ્નધારા. એ સ્વસેમાં સુન્દરતા નિહાળી એકાડિલા જીવનની ઉજાળી. જાગું જરી, તે નિરખું ખગેોલે, શું ચૈદ્રીનું એકલ નાવ ડોલે ! ત્યાં તો મીઠો બેવડ નાદ તીણે। કાને પડે સારસખેલડીને, દામ્પત્યની એ સુણી સ્નેહુગાથા હું ચે ચહું અન્યઉરે ગુંથાવા. - રહું વિમાસી ઘડી એક હાવાંઃ બ્ડેવું જગે એકલ, સાથમાં વા?