મહા દળ દળાય, ને તુષ્ઠુલ જુદ્ધ ગરજી ઉઠે, કુટે ગગન ચાટતો જટિલઝાળ ન્વાલાઝ્રુખી. ઘણુ યુગથી ઘોરતો વિકટ કાળ ત્રાડી રૂહ, કરાલ કૂર દેષ્ટ્માં ઝડપી વીર નાતો ભખી. દવાનલ જલે, પલેપલ હલે ધરા ત્રાટકી, હળે અચલ થુંગ; ભૈરવ સહુ ય ઘૂમી રહે, કુઢે શિર, તુટે રગે; સતત ર્કેતષ્રારા વહે, દિશે ચળકવી કથા રુધિરઆંકી પૃથ્વીપટે.
ડુબે નીરવ વેદતા સમરભેરીના નાદમાં, અને અડગ ખંકડા ઉછળતા રહે *મેલને, ૧૦ ભુલી વિષમ ભૂતને સહજ ઝુદ્ધઉન્માદમાં ઘડે યુવક ભાવિતે નવલ, શરવત્ંસેલને. અને જગ જગાડતો ગગનભેદી રહેતો ધ્વશ્તિઃ સુખે સમરગાન હો! પ્રિય સ્વતંત્રતા પ્રાણુ હો!